mów mi ciszą swoim ciałem

są rzeczy, o których się nie mówi. bo nie mówi się głośno. milczy się. cisza mówi za nas wszystko. przytulenie. delikatne spojrzenie. niespodziewany, gorący pocałunek. język ciała  umie wypowiedzieć każde słowo doniośle - łzy, wilgotne palce w ustach, jęk, (u)śmiech. ale ostatnio słowa były potrzebne w połowie. musieliśmy się nauczyć rozdzielać ciszę słowami, słowa ciszą.

smakujesz mi. z apetytem rozchylam przed Tobą nogi i karmię się Twoim wzrokiem, dotykiem i językiem. nie umiem nasycić się jednorazowo, czując słonawą kropelkę podniecenia.
domek w środku lasu nad rzeczką. my dwoje i miliony gwiazd powoli chowającymi się za pochmurną powłoką granatowej czeluści. tam noce są zupełnie inne. takie niewyobrażalne i nieosiągalne. nie spotkasz nigdy takich w mieście.
słodkie, różowe wino musujące i różowa gorączka rosnąca wraz z wypitą ilością alkoholu. szklanka po szklance aż do opróżnienia całej butelki. to była przyjemność chwilowa, nienasycona i niepełna. zaczęłam sprawiać Ci tę samą przyjemność co zawsze, ale od nieco innej strony. podniecenie rosło, twardniało z minuty na minutę. to był moment; nie było czułości tylko zwierzęca potrzeba.
i zostawiłeś mnie taką niespełnioną, niezaspokojoną do Twojego kolejnego przyjazdu.
zostały dwa tygodnie.
+ dwie rozmowy o pracę